DOĞUMA - Bölüm 8

Bangkok’taki son günümüzde sabah erkenden kalkıp Türk Büyükelçiliği'ne gittik. Görevlilerden Zeynep Hanım pasaportların Türkiye’den gelmesi gerektiğini ve bu sürecin 2-3 haftayı bulacağını söylediğinde kafamdan kaynar sular döküldü! “Nasıl yani, 3 hafta ülkeye dönemeyecek miyim? İş ne olacak? Çocuklarım ne olacak?” gibi sorular altında ezilirken, “O yüzden size seyahat belgesi düzenleyeceğiz” deyince rahat bir nefes aldım! Kaybettiğim nüfus cüzdanımı da orada yeniden çıkarttırdım.

Sağolsunlar, büyükelçilikteki Fatih Bey ve Zeynep Hanım hem işlemlerimizi sorunsuz ve çabucak hallettiler, hem de sohbetleri ve ilgileriyle bize iyi geldiler. Elimizde sayfa sayfa evraklarla elçilikten çıktık. Bu tatsız kapkaç yaşantısından geriye çok sevimli bir hatıra kalmış oldu: Arka yüzünde Verildiği yer = Bangkok yazan yeni bir nüfus cüzdanı! Öte yandan, yola çıkmadan önce gördüğüm rüyanın yansımasının bu olacağını tabii ki hiç ummamıştım.

Akşam da önce bir Meksika restoranında bir şeyler atıştırdıktan sonra gece pazarına gidip sevdiklerimize ve kendimize bir sürü şey aldık. Bol bol para harcayıp, Ong’un öldürücü pazarlıklarıyla esnafı çıldırttıktan sonra son gecemizi geçireceğimiz evimize döndük. Bir şehirden ayrılırken bu kadar mutlu olmuş muyumdur emin değilim. Ong ise “mahallesinden” ayrılacağı için biraz hüzünlü olmakla beraber, bir yandan da ertesi gün çok zamandır hayallerini süsleyen tropik sulara kavuşacağı için delice neşeliydi.